Büyük bir oğlum vardı ve onu bana çok küçük olarak geri gönderdiler.

-Marino Guerra, Delfin Guerra'nın babası

Yo soy un hombre sincero
De donde crecen las palmas
Yo soy un hombre sincero
De donde crece la palma
Y antes de morir yo quiero
Echar mis versos del alma

Ben dürüst bir adamım.
Palmiyelerin büyüdüğü yerden
Ben dürüst bir adamım.
Palmiyenin yetiştiği yerden
Ve ölmeden önce
Ruhumdan dökülen mısralarımı

-Guantanamera şarkısından

Talep ediyoruz:

-Merseburg'da 12 Ağustos 1979'da gerçekleşen ölümlerin ve Doğu Almanya'daki diğer tüm ırkçı cinayetlerin yasal olarak yeniden değerlendirilmesi.
-Kurbanların aileleri için tazminat
-Doğu Almanya'da vaat edilen ücretlerini alamayan eski taşeron işçilerine tazminat ödenmesi.
-Anıtların dikilmesi.
-Sessizliğin bozulması, ırkçılığın adlandırılması ve buna eşlik eden sorumluluğun Alman toplumu tarafından kabul edilmesi.

Hatırlama politikası çalışması neden önemlidir? Anma mekanları neden önemlidir?

Anma mekanları bize hatırlamayı hatırlatır. Şimdiki zamanda geçmiş için sorumluluk almamızı hatırlatırlar. Mekânların tüm insanlar için aynı anlama gelmediğini hatırlatırlar.

Tarih kim tarafından anlatılır? Kim tarihin bir parçasıdır? Kimler hakkında ve kimler tarafından hikayeler vardır? Hatırlama politikası çalışmaları, tarihsel olarak büyümüş güç ilişkilerinin yeniden yazılmasını engellemeye çalışır.

Tarih anlatılırken genellikle ayrımcılığa uğrayan, dışlanan ya da öldürülen insanların perspektifinden anlatılmaz. Biz bunu değiştirmek istiyoruz.

Irkçılık kurbanlarını hatırlamak, sadece geçmişe bakmak değil, aynı zamanda günümüzde bu eylemlere yol açan koşulları engellemek anlamına gelir. Irkçılık, DAC'den günümüz FRG'sine yapısal bir süreklilik olarak devam etmekte ve bugünkü toplumumuzu şekillendirmektedir. Geçmişteki olayların tarihsel olarak anlaşılması ve analiz edilmesi bugünü anlamamıza yardımcı olabilir ve bugün karşı karşıya olduğumuz sorun ve tehlikelere bakışımızı keskinleştirebilir.

Örneğin, Batı Almanya'yı Doğu Almanya'dan ayıran "duvar" üzerine toplumsal bir odaklanma söz konusudur. Taşeron işçileri Doğu Almanya toplumundan sistematik olarak dışlayan bu görünmez duvar çoğunlukla görülmemektedir. Bu nedenle, kamusal tarih yazımında genellikle marjinal bir rol oynayan, hatta hiç rol oynamayan insanlara odaklanmak istiyoruz.

Anma mekanları, onların seslerini ve hikayelerini herkes için görünür kılmaya yardımcı olmalıdır.

Neden Merseburg'da?

Delfin Guerra ve Raúl Garcia Paret 12 Ağustos 1979 tarihinde Merseburg'da öldürüldü. Neredeyse hiç kimse onların isimlerini ve ölüm koşullarını bilmiyor.

Merseburg'da bugün de ırkçı saldırılar yaşanmaya devam etmektedir. Bu koşulların farkına varmak, bunlarla yüzleşmek ve bunları önlemek Merseburg şehrinin sorumluluğudur. Bu durumdan etkilenenler yalnız bırakılmamalıdır. Ne Merseburg'da ne de başka bir yerde!

"12 Ağustos İnisiyatifi" 12 Ağustos 1979'da Merseburg'da yaşananların yeniden değerlendirilmesini talep etmektedir. O gün ölen iki kişinin toplu olarak anılmasını talep ediyoruz. Ve sevdiklerine ne olduğu konusunda hala karanlıkta kalan ailelerine destek verilmesini talep ediyoruz.

Aynı zamanda, Doğu Almanya'da gündelik yaşamlarına ırkçılık ve dışlanma damgasını vuran taşeron işçilerinin durumu hakkında bilgi vermek ve toplumumuzun o zaman da şimdi olduğu gibi çok sayıda insanın hayatına mal olan bir sorunu olduğunu göstermek istiyoruz: ırkçılık!

Merseburg'daki cinayetlerin hukuki süreci

Merseburg'da 12 Ağustos 1979 tarihinde meydana gelen ölümlerin aydınlatılması için yeniden yargılama yapılmasını talep ediyoruz. Raúl Garcia Paret'in ailesinin olayların kapsamlı bir şekilde aydınlatılması talebini destekliyoruz. Yıllar boyunca ikilinin yakınlarına ölüm nedenleri hakkında gerçekler söylenmedi. Aileler ancak gazeteciler aracılığıyla ölümlerin koşullarını öğrenebildi.

Uygun bir özrün yanı sıra yakınlarına tazminat ödenmesini ve talep ettikleri şekilde yargılamanın yeniden başlatılmasını talep ediyoruz. Sorumluların hesap vermesini ve mağdurların yalnız bırakılmamasını talep ediyoruz!

Tarihsel sorumluluğun kabulü

Suçlu olan, cinayet işleyen ve kışkırtan insanlardır. Ancak ırkçılığı teşvik eden, hoş gören ya da görmezden gelenler de sorumludur. Bu nedenle Merseburg şehrini kapsamlı bir açıklama için çalışmaya çağırıyoruz.

Ayrıca Doğu Almanya'daki tüm ırkçı cinayetlerin ve şiddet eylemlerinin kapsamlı bir şekilde aydınlatılmasını ve bu şekilde tanınmasını talep ediyoruz. Ancak bu şekilde tarihsel gerçekliğin haritası çıkarılabilir ve bundan sonuçlar çıkarıp dersler çıkarabiliriz. Şimdiye kadar Doğu Almanya'daki ırkçılık üzerine neredeyse hiç araştırma yapılmadı. Doğu Almanya'da 1945 ile 1990 yılları arasındaki ırkçı saldırı ve cinayetlerin kesin sayısı belli değildir. Genellikle endüstriyel kazalar ya da benzerleri bahane olarak kullanılmıştır. Kapsamlı bir yeniden değerlendirme için daha fazla araştırma yapılmasını ve sessiz kalarak sorumluluktan kaçılmamasını talep ediyoruz!

Bu, Doğu Almanya'da taşeron işçilere yönelik insanlık dışı muamelenin kabul edilmesiyle el ele gitmektedir. Buna emeklerinin sömürülmesi, post-kolonyal güç ilişkilerinin kasıtlı olarak kullanılması ve devlet tarafından kışkırtılan dışlanma da dahildir. İster ayrılmış apartman dairelerinde olsun, ister sözleşmeli işçiler ile Doğu Almanya vatandaşları arasında romantik ilişkileri yasaklayan katı kurallar aracılığıyla olsun, uygun bir tazminat talep ediyoruz.

Ayrıca, çoğu yeniden birleşme sürecinde ülkeyi terk etmek zorunda kalan eski sözleşmeli işçiler için de yeterli tazminat talep ediyoruz. Maaşlarının bir kısmı, sözleşmenin sona ermesinin ardından sözde transfer ödemeleri olarak ödenmek üzere alıkonuldu. Pek çok kişi, yargı ile ilgili olduğu iddia edilen sorunlar nedeniyle hala bu ücretleri beklemektedir. Bugün Mozambik'teki eski Doğu Almanya sözleşmeli işçileri hala ücretlerinin ödenmesi için gösteri yapmaktadır.

Sessizliği bozmak

11-12 Ağustos 1979'da meydana gelen olaylardan sadece iki gün sonra, Halk Polisi tarafından beş şüpheli hakkında sürdürülen soruşturmalar Devlet Güvenlik Bakanlığı tarafından durduruldu. O tarihten bu yana, çok sayıda kişinin yaralanmasına ve iki kişinin ölümüne neden olan şiddet olayları hakkında sessizlik hakimdir. Cinayetin zaman aşımı yoktur! Sessizliğe son verilmesini, davaların yeniden açılmasını ve Doğu Almanya'da ve bugün ırkçılığın adının konulmasını talep ediyoruz! Merseburg'da ve her yerde!

Öldürülenlerin anılması - günümüze kadar devam eden süreçler

"Aslında Doğu Alman ırkçıları bugün 1990'a kadar orada gelişen şeylerin üzerine inşa ediyorlar ve bugün geçerli koşullar altında personel ve yapı açısından mümkün olan şeylerle faaliyet gösteriyorlar. Doğu Alman ırkçılığının Batı Alman ırkçılığıyla birleşmesiyle Almanya'da önceki ırkçılıktan niteliksel ve niceliksel olarak farklı bir gündelik ırkçılık ortaya çıkmıştır. Tarihçi ve sosyolog Harry Waibel'e göre bu süreç, ırkçıların 1990'dan bu yana toplumsal açıdan önemli bir güç haline gelmesini sağladı"[1].

Son seçim sonuçları bunu bir kez daha açıkça ortaya koymuştur.

Irkçılık yerine eğitim talep ediyoruz! Sonunda farklı bir şey yapmak, tarihten ders almak ve ırkçılığın görmezden gelindiğinde yok olmadığını, aksine büyümeye devam ettiğini ve insanların hayatlarına mal olduğunu kabul etmek için!

Bu nedenle Merseburg'daki ve insanların dışlandığı ve şiddete maruz kaldığı her yerdeki ırkçılık karşıtı mücadelelerle dayanışma içinde olduğumuzu ilan ediyoruz! Sağ kanadın güçlendiği bir dönemde, buna karşı açık bir işaret çağrısında bulunuyoruz. 12 Ağustos'ta Merseburg'da ve her gün!

Nunca olvidaremos! Sessizliğe karşı! Unutmaya karşı!

Açık bir toplum için!

İnisiyatif 12 Ağustos
https://initiative12august.de/

[1] Waibel, Harry:Kritik des Rassimus in der DDR, Berlin 2008 [ entnommen: 01.06.2019; http://www.harrywaibel.de/anlagen_archiv/Kritik%20des%20Rassismus%20in%20der%20DDR.pdf]